rozerwać

Polish

Etymology

From roze- +‎ rwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈzɛ.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧rwać

Verb

rozerwać pf (imperfective rozrywać)

  1. (transitive) to tear apart, to rip apart
  2. (transitive) to entertain, to distract
  3. (reflexive with się) to blow up, to explode

Conjugation
Conjugation of rozerwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozerwać
future tense 1st rozerwę rozerwiemy
2nd rozerwiesz rozerwiecie
3rd rozerwie rozerwą
impersonal rozerwie się
past tense 1st rozerwałem,
-(e)m rozerwał		 rozerwałam,
-(e)m rozerwała		 rozerwałom,
-(e)m rozerwało		 rozerwaliśmy,
-(e)śmy rozerwali		 rozerwałyśmy,
-(e)śmy rozerwały
2nd rozerwałeś,
-(e)ś rozerwał		 rozerwałaś,
-(e)ś rozerwała		 rozerwałoś,
-(e)ś rozerwało		 rozerwaliście,
-(e)ście rozerwali		 rozerwałyście,
-(e)ście rozerwały
3rd rozerwał rozerwała rozerwało rozerwali rozerwały
impersonal rozerwano
conditional 1st rozerwałbym,
bym rozerwał		 rozerwałabym,
bym rozerwała		 rozerwałobym,
bym rozerwało		 rozerwalibyśmy,
byśmy rozerwali		 rozerwałybyśmy,
byśmy rozerwały
2nd rozerwałbyś,
byś rozerwał		 rozerwałabyś,
byś rozerwała		 rozerwałobyś,
byś rozerwało		 rozerwalibyście,
byście rozerwali		 rozerwałybyście,
byście rozerwały
3rd rozerwałby,
by rozerwał		 rozerwałaby,
by rozerwała		 rozerwałoby,
by rozerwało		 rozerwaliby,
by rozerwali		 rozerwałyby,
by rozerwały
impersonal rozerwano by
imperative 1st niech rozerwę rozerwijmy
2nd rozerwij rozerwijcie
3rd niech rozerwie niech rozerwą
passive adjectival participle rozerwany rozerwana rozerwane rozerwani rozerwane
anterior adverbial participle rozerwawszy
verbal noun rozerwanie
noun

Further reading
  • rozerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozerwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.