rozbłysk

Polish

Etymology

Deverbal from rozbłyskać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.bwɨsk/
  • Rhymes: -ɔzbwɨsk
  • Syllabification: roz‧błysk

Noun

rozbłysk m inan

  1. (literary) flare-up (outbreak, outburst, or eruption of intense light)
  2. flare-up (sudden, unexpected sensation and feeling of something particularly important)

Declension
Declension of rozbłysk
singular plural
nominative rozbłysk rozbłyski
genitive rozbłysku rozbłysków
dative rozbłyskowi rozbłyskom
accusative rozbłysk rozbłyski
instrumental rozbłyskiem rozbłyskami
locative rozbłysku rozbłyskach
vocative rozbłysku rozbłyski

Derived terms
adjective
  • rozbłyskowy
verbs

Further reading
  • rozbłysk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbłysk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.