ratiocinans
Latin
Etymology
Present participle of ratiōcinor.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | ratiōcināns | ratiōcināns | ratiōcinantēs | ratiōcinantia | |
| Genitive | ratiōcinantis | ratiōcinantis | ratiōcinantium | ratiōcinantium | |
| Dative | ratiōcinantī | ratiōcinantī | ratiōcinantibus | ratiōcinantibus | |
| Accusative | ratiōcinantem | ratiōcināns | ratiōcinantēs, ratiōcinantīs | ratiōcinantia | |
| Ablative | ratiōcinante, ratiōcinantī1 | ratiōcinante, ratiōcinantī1 | ratiōcinantibus | ratiōcinantibus | |
| Vocative | ratiōcināns | ratiōcināns | ratiōcinantēs | ratiōcinantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.