przyrzeczony
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.ʐɛˈt͡ʂɔ.nɨ/
- Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: przy‧rze‧czo‧ny
Participle
przyrzeczony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of przyrzec
Declension
Declension of przyrzeczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przyrzeczony | przyrzeczona | przyrzeczone | przyrzeczeni | przyrzeczone | |
| genitive | przyrzeczonego | przyrzeczonej | przyrzeczonego | przyrzeczonych | ||
| dative | przyrzeczonemu | przyrzeczonej | przyrzeczonemu | przyrzeczonym | ||
| accusative | przyrzeczonego | przyrzeczony | przyrzeczoną | przyrzeczone | przyrzeczonych | przyrzeczone |
| instrumental | przyrzeczonym | przyrzeczoną | przyrzeczonym | przyrzeczonymi | ||
| locative | przyrzeczonym | przyrzeczonej | przyrzeczonym | przyrzeczonych | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.