powitać

Polish

Etymology

From po- +‎ witać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈvi.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -itat͡ɕ
  • Syllabification: po‧wi‧tać

Verb

powitać pf (imperfective witać)

  1. (transitive) to greet, to welcome (affirm the arrival of someone)
    Synonym: przywitać
  2. (reflexive with się) to say hello, to greet [+ z (instrumental) = to someone]

Conjugation
Conjugation of powitać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powitać
future tense 1st powitam powitamy
2nd powitasz powitacie
3rd powita powitają
impersonal powita się
past tense 1st powitałem,
-(e)m powitał		 powitałam,
-(e)m powitała		 powitałom,
-(e)m powitało		 powitaliśmy,
-(e)śmy powitali		 powitałyśmy,
-(e)śmy powitały
2nd powitałeś,
-(e)ś powitał		 powitałaś,
-(e)ś powitała		 powitałoś,
-(e)ś powitało		 powitaliście,
-(e)ście powitali		 powitałyście,
-(e)ście powitały
3rd powitał powitała powitało powitali powitały
impersonal powitano
conditional 1st powitałbym,
bym powitał		 powitałabym,
bym powitała		 powitałobym,
bym powitało		 powitalibyśmy,
byśmy powitali		 powitałybyśmy,
byśmy powitały
2nd powitałbyś,
byś powitał		 powitałabyś,
byś powitała		 powitałobyś,
byś powitało		 powitalibyście,
byście powitali		 powitałybyście,
byście powitały
3rd powitałby,
by powitał		 powitałaby,
by powitała		 powitałoby,
by powitało		 powitaliby,
by powitali		 powitałyby,
by powitały
impersonal powitano by
imperative 1st niech powitam powitajmy
2nd powitaj powitajcie
3rd niech powita niech powitają
passive adjectival participle powitany powitana powitane powitani powitane
anterior adverbial participle powitawszy
verbal noun powitanie

Further reading
  • powitać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powitać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.