pokroić

Polish

Etymology

From po- +‎ kroić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈkrɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: po‧kro‧ić

Verb

pokroić pf (imperfective kroić)

  1. (transitive) to cut, to slice
    Synonyms: pociąć, pokrajać
  2. (transitive, colloquial) to cut, to lacerate
    Synonyms: pociąć, poszatkować
  3. (transitive, colloquial) to operate surgically
    Synonym: zoperować

Conjugation
Conjugation of pokroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokroić
future tense 1st pokroję pokroimy
2nd pokroisz pokroicie
3rd pokroi pokroją
impersonal pokroi się
past tense 1st pokroiłem,
-(e)m pokroił		 pokroiłam,
-(e)m pokroiła		 pokroiłom,
-(e)m pokroiło		 pokroiliśmy,
-(e)śmy pokroili		 pokroiłyśmy,
-(e)śmy pokroiły
2nd pokroiłeś,
-(e)ś pokroił		 pokroiłaś,
-(e)ś pokroiła		 pokroiłoś,
-(e)ś pokroiło		 pokroiliście,
-(e)ście pokroili		 pokroiłyście,
-(e)ście pokroiły
3rd pokroił pokroiła pokroiło pokroili pokroiły
impersonal pokrojono
conditional 1st pokroiłbym,
bym pokroił		 pokroiłabym,
bym pokroiła		 pokroiłobym,
bym pokroiło		 pokroilibyśmy,
byśmy pokroili		 pokroiłybyśmy,
byśmy pokroiły
2nd pokroiłbyś,
byś pokroił		 pokroiłabyś,
byś pokroiła		 pokroiłobyś,
byś pokroiło		 pokroilibyście,
byście pokroili		 pokroiłybyście,
byście pokroiły
3rd pokroiłby,
by pokroił		 pokroiłaby,
by pokroiła		 pokroiłoby,
by pokroiło		 pokroiliby,
by pokroili		 pokroiłyby,
by pokroiły
impersonal pokrojono by
imperative 1st niech pokroję pokrójmy
2nd pokrój pokrójcie
3rd niech pokroi niech pokroją
passive adjectival participle pokrojony pokrojona pokrojone pokrojeni pokrojone
anterior adverbial participle pokroiwszy
verbal noun pokrojenie
nouns

Further reading
  • pokroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.