podziać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *poděti. By surface analysis, po- +‎ dziać. Compare Latin abdō.

podziać pf (imperfective podziewać)

(transitive, colloquial) to lose, to misplace
Synonym: zgubić
(reflexive with się) to be lost or leave somewhere unknown. Approximately "be off to"
Gdzie się podział? ― Where's he gone off to?

Gdzie się podziały moje klucze? ― Where'd my keys go?

Conjugation of podziać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podziać
future tense	1^st	podzieję			podziejemy
	2^nd	podziejesz			podziejecie
	3^rd	podzieje			podzieją
	impersonal	podzieje się
past tense	1^st	podziałem, -(e)m podział	podziałam, -(e)m podziała	podziałom, -(e)m podziało	podzialiśmy, -(e)śmy podziali	podziałyśmy, -(e)śmy podziały
	2^nd	podziałeś, -(e)ś podział	podziałaś, -(e)ś podziała	podziałoś, -(e)ś podziało	podzialiście, -(e)ście podziali	podziałyście, -(e)ście podziały
	3^rd	podział	podziała	podziało	podziali	podziały
	impersonal	podziano
conditional	1^st	podziałbym, bym podział	podziałabym, bym podziała	podziałobym, bym podziało	podzialibyśmy, byśmy podziali	podziałybyśmy, byśmy podziały
	2^nd	podziałbyś, byś podział	podziałabyś, byś podziała	podziałobyś, byś podziało	podzialibyście, byście podziali	podziałybyście, byście podziały
	3^rd	podziałby, by podział	podziałaby, by podziała	podziałoby, by podziało	podzialiby, by podziali	podziałyby, by podziały
	impersonal	podziano by
imperative	1^st	niech podzieję			podziejmy
	2^nd	podziej			podziejcie
	3^rd	niech podzieje			niech podzieją
passive adjectival participle		podziany	podziana	podziane	podziani	podziane
anterior adverbial participle		podziawszy
verbal noun		podzianie

verb