podupaść

Polish

Etymology

From pod- +‎ upaść.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈu.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upaɕt͡ɕ
  • Syllabification: pod‧u‧paść

Verb

podupaść pf (imperfective podupadać)

  1. (intransitive) to languish, to lapse, to decline

Conjugation
Conjugation of podupaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podupaść
future tense 1st podupadnę podupadniemy
2nd podupadniesz podupadniecie
3rd podupadnie podupadną
impersonal podupadnie się
past tense 1st podupadłem,
-(e)m podupadł		 podupadłam,
-(e)m podupadła		 podupadłom,
-(e)m podupadło		 podupadliśmy,
-(e)śmy podupadli		 podupadłyśmy,
-(e)śmy podupadły
2nd podupadłeś,
-(e)ś podupadł		 podupadłaś,
-(e)ś podupadła		 podupadłoś,
-(e)ś podupadło		 podupadliście,
-(e)ście podupadli		 podupadłyście,
-(e)ście podupadły
3rd podupadł podupadła podupadło podupadli podupadły
impersonal podupadnięto
conditional 1st podupadłbym,
bym podupadł		 podupadłabym,
bym podupadła		 podupadłobym,
bym podupadło		 podupadlibyśmy,
byśmy podupadli		 podupadłybyśmy,
byśmy podupadły
2nd podupadłbyś,
byś podupadł		 podupadłabyś,
byś podupadła		 podupadłobyś,
byś podupadło		 podupadlibyście,
byście podupadli		 podupadłybyście,
byście podupadły
3rd podupadłby,
by podupadł		 podupadłaby,
by podupadła		 podupadłoby,
by podupadło		 podupadliby,
by podupadli		 podupadłyby,
by podupadły
impersonal podupadnięto by
imperative 1st niech podupadnę podupadnijmy
2nd podupadnij podupadnijcie
3rd niech podupadnie niech podupadną
anterior adverbial participle podupadłszy
verbal noun podupadnięcie

Further reading
  • podupaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podupaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.