pociec

Polish

Alternative forms

Etymology

From po- +‎ ciec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.t͡ɕɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡s
  • Syllabification: po‧ciec

Verb

pociec pf (imperfective ciec)

  1. (intransitive) to begin flowing, to begin trickling

Conjugation
Conjugation of pociec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pociec
future tense 1st pocieknę pociekniemy
2nd pociekniesz pociekniecie
3rd pocieknie pociekną
impersonal pocieknie się
past tense 1st pociekłem,
-(e)m pociekł		 pociekłam,
-(e)m pociekła		 pociekłom,
-(e)m pociekło		 pociekliśmy,
-(e)śmy pociekli		 pociekłyśmy,
-(e)śmy pociekły
2nd pociekłeś,
-(e)ś pociekł		 pociekłaś,
-(e)ś pociekła		 pociekłoś,
-(e)ś pociekło		 pociekliście,
-(e)ście pociekli		 pociekłyście,
-(e)ście pociekły
3rd pociekł pociekła pociekło pociekli pociekły
impersonal pocieknięto
conditional 1st pociekłbym,
bym pociekł		 pociekłabym,
bym pociekła		 pociekłobym,
bym pociekło		 pocieklibyśmy,
byśmy pociekli		 pociekłybyśmy,
byśmy pociekły
2nd pociekłbyś,
byś pociekł		 pociekłabyś,
byś pociekła		 pociekłobyś,
byś pociekło		 pocieklibyście,
byście pociekli		 pociekłybyście,
byście pociekły
3rd pociekłby,
by pociekł		 pociekłaby,
by pociekła		 pociekłoby,
by pociekło		 pociekliby,
by pociekli		 pociekłyby,
by pociekły
impersonal pocieknięto by
imperative 1st niech pocieknę pocieknijmy
2nd pocieknij pocieknijcie
3rd niech pocieknie niech pociekną
anterior adverbial participle pociekłszy
verbal noun pocieknięcie

Further reading
  • pociec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.