pożreć

Polish

Etymology

From po- +‎ żreć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ʐrɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʐrɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧żreć

Verb

pożreć pf (imperfective pożerać)

  1. (transitive) to devour
  2. (reflexive with się, colloquial) to have an argument

Conjugation
Conjugation of pożreć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożreć
future tense 1st pożrę pożremy
2nd pożresz pożrecie
3rd pożre pożrą
impersonal pożre się
past tense 1st pożarłem,
-(e)m pożarł		 pożarłam,
-(e)m pożarła		 pożarłom,
-(e)m pożarło		 pożarliśmy,
-(e)śmy pożarli		 pożarłyśmy,
-(e)śmy pożarły
2nd pożarłeś,
-(e)ś pożarł		 pożarłaś,
-(e)ś pożarła		 pożarłoś,
-(e)ś pożarło		 pożarliście,
-(e)ście pożarli		 pożarłyście,
-(e)ście pożarły
3rd pożarł pożarła pożarło pożarli pożarły
impersonal pożarto
conditional 1st pożarłbym,
bym pożarł		 pożarłabym,
bym pożarła		 pożarłobym,
bym pożarło		 pożarlibyśmy,
byśmy pożarli		 pożarłybyśmy,
byśmy pożarły
2nd pożarłbyś,
byś pożarł		 pożarłabyś,
byś pożarła		 pożarłobyś,
byś pożarło		 pożarlibyście,
byście pożarli		 pożarłybyście,
byście pożarły
3rd pożarłby,
by pożarł		 pożarłaby,
by pożarła		 pożarłoby,
by pożarło		 pożarliby,
by pożarli		 pożarłyby,
by pożarły
impersonal pożarto by
imperative 1st niech pożrę pożryjmy
2nd pożryj pożryjcie
3rd niech pożre niech pożrą
passive adjectival participle pożarty pożarta pożarte pożarci pożarte
anterior adverbial participle pożarłszy
verbal noun pożarcie

Further reading
  • pożreć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pożreć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.