połamać

Polish

Etymology

From po- +‎ łamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈwa.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧mać

Verb

połamać pf

  1. (transitive) to break many things or in many places
  2. (reflexive with się) to break, to become broken

Conjugation
Conjugation of połamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połamać
future tense 1st połamię połamiemy
2nd połamiesz połamiecie
3rd połamie połamią
impersonal połamie się
past tense 1st połamałem,
-(e)m połamał		 połamałam,
-(e)m połamała		 połamałom,
-(e)m połamało		 połamaliśmy,
-(e)śmy połamali		 połamałyśmy,
-(e)śmy połamały
2nd połamałeś,
-(e)ś połamał		 połamałaś,
-(e)ś połamała		 połamałoś,
-(e)ś połamało		 połamaliście,
-(e)ście połamali		 połamałyście,
-(e)ście połamały
3rd połamał połamała połamało połamali połamały
impersonal połamano
conditional 1st połamałbym,
bym połamał		 połamałabym,
bym połamała		 połamałobym,
bym połamało		 połamalibyśmy,
byśmy połamali		 połamałybyśmy,
byśmy połamały
2nd połamałbyś,
byś połamał		 połamałabyś,
byś połamała		 połamałobyś,
byś połamało		 połamalibyście,
byście połamali		 połamałybyście,
byście połamały
3rd połamałby,
by połamał		 połamałaby,
by połamała		 połamałoby,
by połamało		 połamaliby,
by połamali		 połamałyby,
by połamały
impersonal połamano by
imperative 1st niech połamię połammy
2nd połam połamcie
3rd niech połamie niech połamią
passive adjectival participle połamany połamana połamane połamani połamane
anterior adverbial participle połamawszy
verbal noun połamanie

Further reading
  • połamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.