peritum
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pereō (“perish, vanish”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpe.ri.tum/, [ˈpɛrɪt̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpe.ri.tum/, [ˈpɛːrit̪um]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | peritus | perita | peritum | peritī | peritae | perita | |
| Genitive | peritī | peritae | peritī | peritōrum | peritārum | peritōrum | |
| Dative | peritō | peritō | peritīs | ||||
| Accusative | peritum | peritam | peritum | peritōs | peritās | perita | |
| Ablative | peritō | peritā | peritō | peritīs | |||
| Vocative | perite | perita | peritum | peritī | peritae | perita | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.