orrszarvaik
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈorsɒrvɒjik]
- Hyphenation: orr‧szar‧va‧ik
Declension
    
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | orrszarvaik | 
| accusative | — | orrszarvaikat | 
| dative | — | orrszarvaiknak | 
| instrumental | — | orrszarvaikkal | 
| causal-final | — | orrszarvaikért | 
| translative | — | orrszarvaikká | 
| terminative | — | orrszarvaikig | 
| essive-formal | — | orrszarvaikként | 
| essive-modal | — | orrszarvaikul | 
| inessive | — | orrszarvaikban | 
| superessive | — | orrszarvaikon | 
| adessive | — | orrszarvaiknál | 
| illative | — | orrszarvaikba | 
| sublative | — | orrszarvaikra | 
| allative | — | orrszarvaikhoz | 
| elative | — | orrszarvaikból | 
| delative | — | orrszarvaikról | 
| ablative | — | orrszarvaiktól | 
| non-attributive possessive - singular | — | orrszarvaiké | 
| non-attributive possessive - plural | — | orrszarvaikéi | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.