opowiadaczka
See also: opowiadaczką
Polish
Etymology
From opowiadacz + -ka. First attested in 1621.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.pɔ.vjaˈdat͡ʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂka
- Syllabification: o‧po‧wia‧dacz‧ka
Noun
opowiadaczka f (male equivalent opowiadacz)
- female equivalent of opowiadacz (“announcer; narrator; teller”) (one who makes something known or tells about something)
Declension
Declension of opowiadaczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | opowiadaczka | opowiadaczki |
| genitive | opowiadaczki | opowiadaczek |
| dative | opowiadaczce | opowiadaczkom |
| accusative | opowiadaczkę | opowiadaczki |
| instrumental | opowiadaczką | opowiadaczkami |
| locative | opowiadaczce | opowiadaczkach |
| vocative | opowiadaczko | opowiadaczki |
References
- Magdalena Majdak (26.07.2012) “OPOWIADACZKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- opowiadaczka in Polish dictionaries at PWN
- Grzegorz Knapski (1644) “opowiadaczka”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiadaczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
- opowiadaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.