omissurus
Latin
Etymology
Future active participle of omittō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | omissūrus | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra | |
| Genitive | omissūrī | omissūrae | omissūrī | omissūrōrum | omissūrārum | omissūrōrum | |
| Dative | omissūrō | omissūrae | omissūrō | omissūrīs | omissūrīs | omissūrīs | |
| Accusative | omissūrum | omissūram | omissūrum | omissūrōs | omissūrās | omissūra | |
| Ablative | omissūrō | omissūrā | omissūrō | omissūrīs | omissūrīs | omissūrīs | |
| Vocative | omissūre | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.