omieszkać

Polish

Etymology

From o- +‎ mieszkać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈmjɛʂ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʂkat͡ɕ
  • Syllabification: o‧miesz‧kać

Verb

omieszkać pf

  1. (transitive, strictly in the negative) to make a point of doing something, to be sure to do it
    Nie omieszkam jej powiedzieć. ― I'll make a point of telling her.

Conjugation
Conjugation of omieszkać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omieszkać
future tense 1st omieszkam omieszkamy
2nd omieszkasz omieszkacie
3rd omieszka omieszkają
impersonal omieszka się
past tense 1st omieszkałem,
-(e)m omieszkał		 omieszkałam,
-(e)m omieszkała		 omieszkałom,
-(e)m omieszkało		 omieszkaliśmy,
-(e)śmy omieszkali		 omieszkałyśmy,
-(e)śmy omieszkały
2nd omieszkałeś,
-(e)ś omieszkał		 omieszkałaś,
-(e)ś omieszkała		 omieszkałoś,
-(e)ś omieszkało		 omieszkaliście,
-(e)ście omieszkali		 omieszkałyście,
-(e)ście omieszkały
3rd omieszkał omieszkała omieszkało omieszkali omieszkały
impersonal omieszkano
conditional 1st omieszkałbym,
bym omieszkał		 omieszkałabym,
bym omieszkała		 omieszkałobym,
bym omieszkało		 omieszkalibyśmy,
byśmy omieszkali		 omieszkałybyśmy,
byśmy omieszkały
2nd omieszkałbyś,
byś omieszkał		 omieszkałabyś,
byś omieszkała		 omieszkałobyś,
byś omieszkało		 omieszkalibyście,
byście omieszkali		 omieszkałybyście,
byście omieszkały
3rd omieszkałby,
by omieszkał		 omieszkałaby,
by omieszkała		 omieszkałoby,
by omieszkało		 omieszkaliby,
by omieszkali		 omieszkałyby,
by omieszkały
impersonal omieszkano by
imperative 1st niech omieszkam omieszkajmy
2nd omieszkaj omieszkajcie
3rd niech omieszka niech omieszkają
anterior adverbial participle omieszkawszy
verbal noun omieszkanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.