obwieść

Polish

Etymology

From ob- +‎ wieść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔb.vjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbvjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: ob‧wieść
  • Homophone: obwieźć

Verb

obwieść pf (imperfective obwodzić)

  1. (transitive) to outline, to border, to frame
  2. (transitive) to guide around, to lead around, to show around

Conjugation
Conjugation of obwieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obwieść
future tense 1st obwiodę obwiedziemy
2nd obwiedziesz obwiedziecie
3rd obwiedzie obwiodą
impersonal obwiedzie się
past tense 1st obwiodłem,
-(e)m obwiódł		 obwiodłam,
-(e)m obwiodła		 obwiodłom,
-(e)m obwiodło		 obwiedliśmy,
-(e)śmy obwiedli		 obwiodłyśmy,
-(e)śmy obwiodły
2nd obwiodłeś,
-(e)ś obwiódł		 obwiodłaś,
-(e)ś obwiodła		 obwiodłoś,
-(e)ś obwiodło		 obwiedliście,
-(e)ście obwiedli		 obwiodłyście,
-(e)ście obwiodły
3rd obwiódł obwiodła obwiodło obwiedli obwiodły
impersonal obwiedziono
conditional 1st obwiódłbym,
bym obwiódł		 obwiodłabym,
bym obwiodła		 obwiodłobym,
bym obwiodło		 obwiedlibyśmy,
byśmy obwiedli		 obwiodłybyśmy,
byśmy obwiodły
2nd obwiódłbyś,
byś obwiódł		 obwiodłabyś,
byś obwiodła		 obwiodłobyś,
byś obwiodło		 obwiedlibyście,
byście obwiedli		 obwiodłybyście,
byście obwiodły
3rd obwiódłby,
by obwiódł		 obwiodłaby,
by obwiodła		 obwiodłoby,
by obwiodło		 obwiedliby,
by obwiedli		 obwiodłyby,
by obwiodły
impersonal obwiedziono by
imperative 1st niech obwiodę obwiedźmy
2nd obwiedź obwiedźcie
3rd niech obwiedzie niech obwiodą
passive adjectival participle obwiedziony obwiedziona obwiedzione obwiedzeni obwiedzione
anterior adverbial participle obwiódłszy
verbal noun obwiedzenie

Further reading
  • obwieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obwieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.