nominalis
See also: nominális
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /noː.miˈnaː.lis/, [noːmɪˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /no.miˈna.lis/, [nomiˈnäːlis]
Adjective
nōminālis (neuter nōmināle); third-declension two-termination adjective
- nominal (of a name)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | nōminālis | nōmināle | nōminālēs | nōminālia | |
| Genitive | nōminālis | nōminālium | |||
| Dative | nōminālī | nōminālibus | |||
| Accusative | nōminālem | nōmināle | nōminālēs nōminālīs |
nōminālia | |
| Ablative | nōminālī | nōminālibus | |||
| Vocative | nōminālis | nōmināle | nōminālēs | nōminālia | |
Related terms
Descendants
References
- “nominalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nominalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.