naciągacz

Polish

Etymology

From naciągać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈt͡ɕɔŋ.ɡat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡat͡ʂ
  • Syllabification: na‧cią‧gacz

Noun

naciągacz m pers (female equivalent naciągaczka)

  1. (colloquial) blagger, charlatan, con artist, grifter, huckster, hustler, mountebank, scammer, scrounger, swindler (someone who pulls confidence games)
    Synonym: hochsztapler
    Hypernym: oszust
  2. stretcher (person responsible for stretching strings in tennis rackets)

Declension
Declension of naciągacz
singular plural
nominative naciągacz naciągacze
genitive naciągacza naciągaczy
dative naciągaczowi naciągaczom
accusative naciągacza naciągaczy
instrumental naciągaczem naciągaczami
locative naciągaczu naciągaczach
vocative naciągaczu naciągacze

Further reading
  • naciągacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naciągacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.