nabywca

Polish

Etymology

From nabywać +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈbɨf.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨft͡sa
  • Syllabification: na‧byw‧ca

Noun

nabywca m pers (female equivalent nabywczyni)

  1. purchaser
  2. procurer

Declension
Declension of nabywca
singular plural
nominative nabywca nabywcy/nabywce (deprecative)
genitive nabywcy nabywców
dative nabywcy nabywcom
accusative nabywcę nabywców
instrumental nabywcą nabywcami
locative nabywcy nabywcach
vocative nabywco nabywcy

Derived terms

Further reading
  • nabywca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabywca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.