minout
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech minúti, from Proto-Slavic *minǫti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɪnou̯t]
audio (file)
Verb
minout pf (imperfective míjet)
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | minout, minouti | Active adjective | minuvší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | minutí | Passive adjective | minutý |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | minu | mineme | — | miňme |
| 2nd person | mineš | minete | miň | miňte |
| 3rd person | mine | minou | — | — |
| The verb minout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | minul | minuli | minut | minuti |
| masculine inanimate | minuly | minuty | ||
| feminine | minula | minuta | ||
| neuter | minulo | minula | minuto | minuta |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | minuv |
| feminine + neuter singular | — | minuvši |
| plural | — | minuvše |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.