liefhebberen
Dutch
Etymology
From liefhebber + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlifˌɦɛ.bə.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: lief‧heb‧be‧ren
Verb
liefhebberen
- (intransitive) to dabble [+ in (in)], to practice as a dilettante, to engage in dilettantism
Inflection
| Inflection of liefhebberen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | liefhebberen | |||
| past singular | liefhebberde | |||
| past participle | geliefhebberd | |||
| infinitive | liefhebberen | |||
| gerund | liefhebberen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | liefhebber | liefhebberde | ||
| 2nd person sing. (jij) | liefhebbert | liefhebberde | ||
| 2nd person sing. (u) | liefhebbert | liefhebberde | ||
| 2nd person sing. (gij) | liefhebbert | liefhebberde | ||
| 3rd person singular | liefhebbert | liefhebberde | ||
| plural | liefhebberen | liefhebberden | ||
| subjunctive sing.1 | liefhebbere | liefhebberde | ||
| subjunctive plur.1 | liefhebberen | liefhebberden | ||
| imperative sing. | liefhebber | |||
| imperative plur.1 | liefhebbert | |||
| participles | liefhebberend | geliefhebberd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.