leoflic
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *leubalīkaz, equivalent to lēof + -līċ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈle͜oːf.liːt͡ʃ/, [ˈle͜oːv.liːt͡ʃ]
Declension
Declension of lēoflīċ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | lēoflīċ | lēoflīċ, lēoflīċu, lēoflīċo | lēoflīċ |
| Accusative | lēoflīcne | lēoflīċe | lēoflīċ |
| Genitive | lēoflīċes | lēoflīcre | lēoflīċes |
| Dative | lēoflīċum | lēoflīcre | lēoflīċum |
| Instrumental | lēoflīċe | lēoflīcre | lēoflīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | lēoflīċe | lēoflīċa, lēoflīċe | lēoflīċ, lēoflīċu, lēoflīċo |
| Accusative | lēoflīċe | lēoflīċa, lēoflīċe | lēoflīċ, lēoflīċu, lēoflīċo |
| Genitive | lēoflīcra | lēoflīcra | lēoflīcra |
| Dative | lēoflīċum | lēoflīċum | lēoflīċum |
| Instrumental | lēoflīċum | lēoflīċum | lēoflīċum |
Declension of lēoflīċ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | lēoflīċa | lēoflīċe | lēoflīċe |
| Accusative | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċe |
| Genitive | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċan |
| Dative | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċan |
| Instrumental | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċan |
| Accusative | lēoflīċan | lēoflīċan | lēoflīċan |
| Genitive | lēoflīcra, lēoflīċena | lēoflīcra, lēoflīċena | lēoflīcra, lēoflīċena |
| Dative | lēoflīċum | lēoflīċum | lēoflīċum |
| Instrumental | lēoflīċum | lēoflīċum | lēoflīċum |
Descendants
- Middle English: leoflich, leflich, lefly
- English: liefly
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “leóflíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.