kontyaink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkoɲcɒjiŋk]
- Hyphenation: kon‧tya‧ink
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | kontyaink |
| accusative | — | kontyainkat |
| dative | — | kontyainknak |
| instrumental | — | kontyainkkal |
| causal-final | — | kontyainkért |
| translative | — | kontyainkká |
| terminative | — | kontyainkig |
| essive-formal | — | kontyainkként |
| essive-modal | — | kontyainkul |
| inessive | — | kontyainkban |
| superessive | — | kontyainkon |
| adessive | — | kontyainknál |
| illative | — | kontyainkba |
| sublative | — | kontyainkra |
| allative | — | kontyainkhoz |
| elative | — | kontyainkból |
| delative | — | kontyainkról |
| ablative | — | kontyainktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | kontyainké |
| non-attributive possessive - plural |
— | kontyainkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.