keiser
Afrikaans
Etymology
From Dutch keizer, from Middle Dutch keiser, from Old Dutch keiser, from Proto-Germanic *kaisaraz, from Latin Caesar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkəi̯.sər/
Audio (file)
Estonian
Etymology
Borrowed from Middle Low German keiser (“emperor”). Cognates include German Kaiser and Finnish keisari.
Declension
| Declension of keiser (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | keiser | keisrid | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | keisri | ||
| genitive | keisrite | ||
| partitive | keisrit | keisreid | |
| illative | keisrisse | keisritesse keisreisse | |
| inessive | keisris | keisrites keisreis | |
| elative | keisrist | keisritest keisreist | |
| allative | keisrile | keisritele keisreile | |
| adessive | keisril | keisritel keisreil | |
| ablative | keisrilt | keisritelt keisreilt | |
| translative | keisriks | keisriteks keisreiks | |
| terminative | keisrini | keisriteni | |
| essive | keisrina | keisritena | |
| abessive | keisrita | keisriteta | |
| comitative | keisriga | keisritega | |
Middle English
Norwegian Bokmål
Derived terms
Related terms
See also
- keisar (Nynorsk)
References
- “keiser” in The Bokmål Dictionary.
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *kaisaraz.
Inflection
Declension of keiser (masculine strong ja-stem)
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| nominative | keisere, -i | keisere, -i |
| accusative | keisere, -i | keisere, -i |
| genitive | keiseres, -is | keisero |
| dative | keisere, -i | keiseron |
Further reading
- “kēser, keiser”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.