kızan

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قیزان (kızan),[1][2] from Proto-Turkic *kï̄ŕ- + *-gan.[3]

Pronunciation
  • IPA(key): /kɯˈzan/
  • Hyphenation: kı‧zan

Noun

kızan (definite accusative kızanı, plural kızanlar)

  1. (Thrace, Southern Bulgaria) child
  2. (dialectal) a teenager in a village
  3. (dialectal) friend (especially a close friend)
  4. (dialectal) woman
  5. (dialectal) puppy or kitten

Declension
Inflection
Nominative kızan
Definite accusative kızanı
Singular Plural
Nominative kızan kızanlar
Definite accusative kızanı kızanları
Dative kızana kızanlara
Locative kızanda kızanlarda
Ablative kızandan kızanlardan
Genitive kızanın kızanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kızanım kızanlarım
2nd singular kızanın kızanların
3rd singular kızanı kızanları
1st plural kızanımız kızanlarımız
2nd plural kızanınız kızanlarınız
3rd plural kızanları kızanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kızanımı kızanlarımı
2nd singular kızanını kızanlarını
3rd singular kızanını kızanlarını
1st plural kızanımızı kızanlarımızı
2nd plural kızanınızı kızanlarınızı
3rd plural kızanlarını kızanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular kızanıma kızanlarıma
2nd singular kızanına kızanlarına
3rd singular kızanına kızanlarına
1st plural kızanımıza kızanlarımıza
2nd plural kızanınıza kızanlarınıza
3rd plural kızanlarına kızanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular kızanımda kızanlarımda
2nd singular kızanında kızanlarında
3rd singular kızanında kızanlarında
1st plural kızanımızda kızanlarımızda
2nd plural kızanınızda kızanlarınızda
3rd plural kızanlarında kızanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kızanımdan kızanlarımdan
2nd singular kızanından kızanlarından
3rd singular kızanından kızanlarından
1st plural kızanımızdan kızanlarımızdan
2nd plural kızanınızdan kızanlarınızdan
3rd plural kızanlarından kızanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kızanımın kızanlarımın
2nd singular kızanının kızanlarının
3rd singular kızanının kızanlarının
1st plural kızanımızın kızanlarımızın
2nd plural kızanınızın kızanlarınızın
3rd plural kızanlarının kızanlarının

Synonyms

Verb

kızan

  1. present participle of kızmak

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “قیزان”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1506
  2. Kélékian, Diran (1911) “قیزان”, in Dictionnaire turc-français‎, Constantinople: Mihran, page 998
  3. Nişanyan, Sevan (2002–) “kızan”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.