kíméletlen
Hungarian
    
    Etymology
    
kímél (“to be considerate/careful about something or someone”) + -etlen (“less, without”, privative adjective-forming suffix)
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈkiːmeːlɛtlɛn]
 - Hyphenation: kí‧mé‧let‧len
 - Rhymes: -ɛn
 
Adjective
    
kíméletlen (comparative kíméletlenebb, superlative legkíméletlenebb)
Declension
    
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kíméletlen | kíméletlenek | 
| accusative | kíméletlent | kíméletleneket | 
| dative | kíméletlennek | kíméletleneknek | 
| instrumental | kíméletlennel | kíméletlenekkel | 
| causal-final | kíméletlenért | kíméletlenekért | 
| translative | kíméletlenné | kíméletlenekké | 
| terminative | kíméletlenig | kíméletlenekig | 
| essive-formal | kíméletlenként | kíméletlenekként | 
| essive-modal | kíméletlenül | — | 
| inessive | kíméletlenben | kíméletlenekben | 
| superessive | kíméletlenen | kíméletleneken | 
| adessive | kíméletlennél | kíméletleneknél | 
| illative | kíméletlenbe | kíméletlenekbe | 
| sublative | kíméletlenre | kíméletlenekre | 
| allative | kíméletlenhez | kíméletlenekhez | 
| elative | kíméletlenből | kíméletlenekből | 
| delative | kíméletlenről | kíméletlenekről | 
| ablative | kíméletlentől | kíméletlenektől | 
| non-attributive possessive - singular  | 
kíméletlené | kíméletleneké | 
| non-attributive possessive - plural  | 
kíméletlenéi | kíméletlenekéi | 
Derived terms
    
- kíméletlenség
 
Further reading
    
- kíméletlen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.