ioculans
Latin
Etymology
Present participle of ioculor.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | ioculāns | ioculāns | ioculantēs | ioculantia | |
| Genitive | ioculantis | ioculantis | ioculantium | ioculantium | |
| Dative | ioculantī | ioculantī | ioculantibus | ioculantibus | |
| Accusative | ioculantem | ioculāns | ioculantēs, ioculantīs | ioculantia | |
| Ablative | ioculante, ioculantī1 | ioculante, ioculantī1 | ioculantibus | ioculantibus | |
| Vocative | ioculāns | ioculāns | ioculantēs | ioculantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.