iaculatus
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of iaculor.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iaculātus | iaculāta | iaculātum | iaculātī | iaculātae | iaculāta | |
| Genitive | iaculātī | iaculātae | iaculātī | iaculātōrum | iaculātārum | iaculātōrum | |
| Dative | iaculātō | iaculātō | iaculātīs | ||||
| Accusative | iaculātum | iaculātam | iaculātum | iaculātōs | iaculātās | iaculāta | |
| Ablative | iaculātō | iaculātā | iaculātō | iaculātīs | |||
| Vocative | iaculāte | iaculāta | iaculātum | iaculātī | iaculātae | iaculāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.