hozamaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhozɒmɒjik]
- Hyphenation: ho‧za‧ma‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | hozamaik |
| accusative | — | hozamaikat |
| dative | — | hozamaiknak |
| instrumental | — | hozamaikkal |
| causal-final | — | hozamaikért |
| translative | — | hozamaikká |
| terminative | — | hozamaikig |
| essive-formal | — | hozamaikként |
| essive-modal | — | hozamaikul |
| inessive | — | hozamaikban |
| superessive | — | hozamaikon |
| adessive | — | hozamaiknál |
| illative | — | hozamaikba |
| sublative | — | hozamaikra |
| allative | — | hozamaikhoz |
| elative | — | hozamaikból |
| delative | — | hozamaikról |
| ablative | — | hozamaiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | hozamaiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | hozamaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.