hirnuda
Veps
    
    Etymology
    
From Proto-Finnic *hirnudak.
Inflection
    
| Inflection of hirnuda (inflection type 1/ujuda) | |||
|---|---|---|---|
| 1st infinitive | hirnuda | ||
| present indic. | hirnub | ||
| past indic. | hirnui | ||
| present indicative  | 
past indicative  | 
imperative | |
| 1st singular | hirnun | hirnuin | — | 
| 2nd singular | hirnud | hirnuid | hirnu | 
| 3rd singular | hirnub | hirnui | hirnugaha | 
| 1st plural | hirnum | hirnuim | hirnugam | 
| 2nd plural | hirnut | hirnuit | hirnugat | 
| 3rd plural | hirnudas hirnuba  | 
hirnuiba | hirnugaha | 
| sing. conneg.1 | hirnu | hirnund | hirnu | 
| plur. conneg. | hirnugoi | hirnunugoi | hirnugoi | 
| present conditional  | 
past conditional  | 
potential | |
| 1st singular | hirnuižin | hirnunuižin | hirnunen | 
| 2nd singular | hirnuižid | hirnunuižid | hirnuned | 
| 3rd singular | hirnuiži | hirnunuiži | hirnuneb | 
| 1st plural | hirnuižim | hirnunuižim | hirnunem | 
| 2nd plural | hirnuižit | hirnunuižit | hirnunet | 
| 3rd plural | hirnuižiba | hirnunuižiba | hirnuneba | 
| connegative | hirnuiži | hirnunuiži | hirnune | 
| non-finite forms | |||
| 1st infinitive | hirnuda | ||
| 2nd infinitive | 3rd infinitive | ||
| inessive | hirnudes | inessive | hirnumas | 
| instructive | hirnuden | illative | hirnumaha | 
| participles | elative | hirnumaspäi | |
| present active | hirnui | adessive | hirnumal | 
| past active | hirnunu | abessive | hirnumat | 
| past passive | hirnudud | ||
| 1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons. | |||
References
    
- Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “чихать”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.