hiematus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of hiemō (“pass the winter”).
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | hiemātus | hiemāta | hiemātum | hiemātī | hiemātae | hiemāta | |
| Genitive | hiemātī | hiemātae | hiemātī | hiemātōrum | hiemātārum | hiemātōrum | |
| Dative | hiemātō | hiemātō | hiemātīs | ||||
| Accusative | hiemātum | hiemātam | hiemātum | hiemātōs | hiemātās | hiemāta | |
| Ablative | hiemātō | hiemātā | hiemātō | hiemātīs | |||
| Vocative | hiemāte | hiemāta | hiemātum | hiemātī | hiemātae | hiemāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.