gubić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gubìti, from Proto-Indo-European *gʰowbʰ-eye-, causative/iterative of the root *gʰewbʰ-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡu.bit͡ɕ/
  • Audio 1, gubić(file)
  • Audio 2, gubić się(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: gu‧bić

Verb

gubić impf (perfective zgubić)

  1. (transitive) to lose, to mislay
    Synonyms: podziewać, zapodziewać, zawieruszać
  2. (transitive) to ruin
    Synonyms: rujnować, tracić
  3. (transitive) to shed
    Synonyms: ronić, tracić
  4. (reflexive with się) to lose one's way, to get lost
  5. (reflexive with się) to go missing
  6. (reflexive with się, figurative) to lose oneself
  7. (reflexive with się) to bring about one's ruin

Conjugation
Conjugation of gubić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gubić
present tense 1st gubię gubimy
2nd gubisz gubicie
3rd gubi gubią
impersonal gubi się
past tense 1st gubiłem,
-(e)m gubił		 gubiłam,
-(e)m gubiła		 gubiłom,
-(e)m gubiło		 gubiliśmy,
-(e)śmy gubili		 gubiłyśmy,
-(e)śmy gubiły
2nd gubiłeś,
-(e)ś gubił		 gubiłaś,
-(e)ś gubiła		 gubiłoś,
-(e)ś gubiło		 gubiliście,
-(e)ście gubili		 gubiłyście,
-(e)ście gubiły
3rd gubił gubiła gubiło gubili gubiły
impersonal gubiono
future tense 1st będę gubił,
będę gubić		 będę gubiła,
będę gubić		 będę gubiło,
będę gubić		 będziemy gubili,
będziemy gubić		 będziemy gubiły,
będziemy gubić
2nd będziesz gubił,
będziesz gubić		 będziesz gubiła,
będziesz gubić		 będziesz gubiło,
będziesz gubić		 będziecie gubili,
będziecie gubić		 będziecie gubiły,
będziecie gubić
3rd będzie gubił,
będzie gubić		 będzie gubiła,
będzie gubić		 będzie gubiło,
będzie gubić		 będą gubili,
będą gubić		 będą gubiły,
będą gubić
impersonal będzie gubić się
conditional 1st gubiłbym,
bym gubił		 gubiłabym,
bym gubiła		 gubiłobym,
bym gubiło		 gubilibyśmy,
byśmy gubili		 gubiłybyśmy,
byśmy gubiły
2nd gubiłbyś,
byś gubił		 gubiłabyś,
byś gubiła		 gubiłobyś,
byś gubiło		 gubilibyście,
byście gubili		 gubiłybyście,
byście gubiły
3rd gubiłby,
by gubił		 gubiłaby,
by gubiła		 gubiłoby,
by gubiło		 gubiliby,
by gubili		 gubiłyby,
by gubiły
impersonal gubiono by
imperative 1st niech gubię gubmy
2nd gub gubcie
3rd niech gubi niech gubią
active adjectival participle gubiący gubiąca gubiące gubiący gubiące
passive adjectival participle gubiony gubiona gubione gubieni gubione
contemporary adverbial participle gubiąc
verbal noun gubienie

Derived terms
verbs
noun
verbs
adjectives
interjection
noun

Further reading
  • gubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.