gehæp
Old English
Etymology
From ġe- + *hæp, the second element from Proto-West Germanic *hap(p), from Proto-Germanic *happaz, *hampaz (“fitting; convenient”), from the noun *happą, *hampą (“convenience”), cognate with Old Danish happ (“fortunate”). More at hap.
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈxæp/, [jeˈhæp]
Declension
Declension of ġehæp — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġehæp | ġehapu, ġehapo | ġehæp |
| Accusative | ġehæpne | ġehape | ġehæp |
| Genitive | ġehapes | ġehæpre | ġehapes |
| Dative | ġehapum | ġehæpre | ġehapum |
| Instrumental | ġehape | ġehæpre | ġehape |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġehape | ġehapa, ġehape | ġehapu, ġehapo |
| Accusative | ġehape | ġehapa, ġehape | ġehapu, ġehapo |
| Genitive | ġehæpra | ġehæpra | ġehæpra |
| Dative | ġehapum | ġehapum | ġehapum |
| Instrumental | ġehapum | ġehapum | ġehapum |
Declension of ġehæp — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġehapa | ġehape | ġehape |
| Accusative | ġehapan | ġehapan | ġehape |
| Genitive | ġehapan | ġehapan | ġehapan |
| Dative | ġehapan | ġehapan | ġehapan |
| Instrumental | ġehapan | ġehapan | ġehapan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġehapan | ġehapan | ġehapan |
| Accusative | ġehapan | ġehapan | ġehapan |
| Genitive | ġehæpra, ġehapena | ġehæpra, ġehapena | ġehæpra, ġehapena |
| Dative | ġehapum | ġehapum | ġehapum |
| Instrumental | ġehapum | ġehapum | ġehapum |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.