gardzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gъrditi (sę), from *gъ̑rdъ (“proud”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: gar‧dzić

Verb

gardzić impf

  1. (transitive) to despise, to hold in contempt, to disdain [+instrumental = someone/something]

Conjugation
Conjugation of gardzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gardzić
present tense 1st gardzę gardzimy
2nd gardzisz gardzicie
3rd gardzi gardzą
impersonal gardzi się
past tense 1st gardziłem,
-(e)m gardził		 gardziłam,
-(e)m gardziła		 gardziłom,
-(e)m gardziło		 gardziliśmy,
-(e)śmy gardzili		 gardziłyśmy,
-(e)śmy gardziły
2nd gardziłeś,
-(e)ś gardził		 gardziłaś,
-(e)ś gardziła		 gardziłoś,
-(e)ś gardziło		 gardziliście,
-(e)ście gardzili		 gardziłyście,
-(e)ście gardziły
3rd gardził gardziła gardziło gardzili gardziły
impersonal gardzono
future tense 1st będę gardził,
będę gardzić		 będę gardziła,
będę gardzić		 będę gardziło,
będę gardzić		 będziemy gardzili,
będziemy gardzić		 będziemy gardziły,
będziemy gardzić
2nd będziesz gardził,
będziesz gardzić		 będziesz gardziła,
będziesz gardzić		 będziesz gardziło,
będziesz gardzić		 będziecie gardzili,
będziecie gardzić		 będziecie gardziły,
będziecie gardzić
3rd będzie gardził,
będzie gardzić		 będzie gardziła,
będzie gardzić		 będzie gardziło,
będzie gardzić		 będą gardzili,
będą gardzić		 będą gardziły,
będą gardzić
impersonal będzie gardzić się
conditional 1st gardziłbym,
bym gardził		 gardziłabym,
bym gardziła		 gardziłobym,
bym gardziło		 gardzilibyśmy,
byśmy gardzili		 gardziłybyśmy,
byśmy gardziły
2nd gardziłbyś,
byś gardził		 gardziłabyś,
byś gardziła		 gardziłobyś,
byś gardziło		 gardzilibyście,
byście gardzili		 gardziłybyście,
byście gardziły
3rd gardziłby,
by gardził		 gardziłaby,
by gardziła		 gardziłoby,
by gardziło		 gardziliby,
by gardzili		 gardziłyby,
by gardziły
impersonal gardzono by
imperative 1st niech gardzę gardźmy
2nd gardź gardźcie
3rd niech gardzi niech gardzą
active adjectival participle gardzący gardząca gardzące gardzący gardzące
passive adjectival participle gardzony gardzona gardzone gardzeni gardzone
contemporary adverbial participle gardząc
verbal noun gardzenie

Derived terms
verbs
adjectives
nouns
verb
adjective
noun

Further reading
  • gardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gardzić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “gardzić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.