görevli

Turkish

Etymology

From görev (“task, duty”) +‎ -li.

Proper noun

görevli (definite accusative görevliyi, plural görevliler)

  1. attendant, employee, incumbent

Declension
Inflection
Nominative görevli
Definite accusative görevliyi
Singular Plural
Nominative görevli görevliler
Definite accusative görevliyi görevlileri
Dative görevliye görevlilere
Locative görevlide görevlilerde
Ablative görevliden görevlilerden
Genitive görevlinin görevlilerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular görevlim görevlilerim
2nd singular görevlin görevlilerin
3rd singular görevlisi görevlileri
1st plural görevlimiz görevlilerimiz
2nd plural görevliniz görevlileriniz
3rd plural görevlileri görevlileri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular görevlimi görevlilerimi
2nd singular görevlini görevlilerini
3rd singular görevlisini görevlilerini
1st plural görevlimizi görevlilerimizi
2nd plural görevlinizi görevlilerinizi
3rd plural görevlilerini görevlilerini
Dative
Singular Plural
1st singular görevlime görevlilerime
2nd singular görevline görevlilerine
3rd singular görevlisine görevlilerine
1st plural görevlimize görevlilerimize
2nd plural görevlinize görevlilerinize
3rd plural görevlilerine görevlilerine
Locative
Singular Plural
1st singular görevlimde görevlilerimde
2nd singular görevlinde görevlilerinde
3rd singular görevlisinde görevlilerinde
1st plural görevlimizde görevlilerimizde
2nd plural görevlinizde görevlilerinizde
3rd plural görevlilerinde görevlilerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular görevlimden görevlilerimden
2nd singular görevlinden görevlilerinden
3rd singular görevlisinden görevlilerinden
1st plural görevlimizden görevlilerimizden
2nd plural görevlinizden görevlilerinizden
3rd plural görevlilerinden görevlilerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular görevlimin görevlilerimin
2nd singular görevlinin görevlilerinin
3rd singular görevlisinin görevlilerinin
1st plural görevlimizin görevlilerimizin
2nd plural görevlinizin görevlilerinizin
3rd plural görevlilerinin görevlilerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular görevliyim görevlilerim
2nd singular görevlisin görevlilersin
3rd singular görevli
görevlidir		 görevliler
görevlilerdir
1st plural görevliyiz görevlileriz
2nd plural görevlisiniz görevlilersiniz
3rd plural görevliler görevlilerdir

Further reading
  • “görevli”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.