faj

See also: fáj and faj.

Albanian

Etymology 1

From a Vulgar Latin deverbal of Latin fallere,[1][2] compare French faille (“fault”), Occitan falha (“fault, sin”), Aromanian fai f (“fault, sin”). Less likely from Gothic 𐍆𐌰𐌹𐌰𐌽 (faian, “to blame”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfaj/
  • Rhymes: -aj

Noun

faj m (plural faje)

  1. misdeed, sin, wrong; crime
    Synonyms: mëkat, gjynah
  2. guilt, blame
  3. (colloquial) fault, cause
    Synonym: shkak
    për fajin e tij ― because of him (literally, “by his fault”)
Declension
Declension of faj
indefinite definite
singular plural singular plural
nominative faj faje faji fajet
accusative fajin
dative faji fajeve fajit fajevet
ablative fajesh
Derived terms

References
  1. Meyer, G. (1891) “faj”, in Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache [Etymological Dictionary of the Albanian Language] (in German), Strasbourg: Karl J. Trübner, →DOI, page 98
  2. Orel, Vladimir E. (1998) “faj”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 92

Further reading
  • “faj”, in FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎ (in Albanian), 1980, page 445b

Etymology 2

From Proto-Albanian *spanja, related to Proto-Germanic *spannjan (“to tighten”), with a secondary expressive gemination, to be compared with Old Norse spenna (“to tighten”).[1]

Verb

faj (aorist fana, participle fanë)

  1. to fill, cram, surfeit
Inflection
Standard Albanian conjugation of faj (active voice)

  • Show compound tenses:  

participle farë
gerund duke farë
infinitive për të farë
singular plural
1st pers. 2nd pers. 3rd pers. 1st pers. 2nd pers. 3rd pers.
indicative present faj fan fan fajmë fani fajnë
imperfect faja faje fante fanim fanit fanin
aorist fava fave fau famë fatë fanë
perfect kam farë ke farë ka farë kemi farë keni farë kanë farë
past perfect kisha farë kishe farë kishte farë kishim farë kishit farë kishin farë
aorist II pata farë pate farë pati farë patëm farë patët farë patën farë
future1 do të faj do të fash do të fajë do të fajmë do të fani do të fajnë
future perfect2 do të kem farë do të kesh farë do të ketë farë do të kemi farë do të keni farë do të kenë farë
subjunctive present të faj të fash të fajë të fajmë të fani të fajnë
imperfect të faja të faje të fante të fanim të fanit të fanin
perfect të kem farë të kesh farë të ketë farë të kemi farë të keni farë të kenë farë
past perfect të kisha farë të kishe farë të kishte farë të kishim farë të kishit farë të kishin farë
conditional1, 2 imperfect do të faja do të faje do të fante do të fanim do të fanit do të fanin
past perfect do të kisha farë do të kishe farë do të kishte farë do të kishim farë do të kishit farë do të kishin farë
optative present fafsha fafsh faftë fafshim fafshit fafshin
perfect paça farë paç farë pastë farë paçim farë paçit farë paçin farë
admirative present fakam fake faka fakemi fakeni fakan
imperfect fakësha fakëshe fakësh fakëshim fakëshit fakëshin
perfect paskam farë paske farë paska farë paskemi farë paskeni farë paskan farë
past perfect paskësha farë paskëshe farë paskësh farë paskëshim farë paskëshit farë paskëshin farë
imperative present — faj — — fani —
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect
Derived terms

References
  1. Orel, Vladimir E. (1998) “faj”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 93

Hungarian

Etymology

Possibly from Proto-Finno-Ugric. It was a variant of fiú (“boy; son”) in the Old Hungarian era and it was formed through a formal and functional split from it.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈfɒj]
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɒj

Noun

faj (plural fajok)

  1. race
  2. species

Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative faj fajok
accusative fajt fajokat
dative fajnak fajoknak
instrumental fajjal fajokkal
causal-final fajért fajokért
translative fajjá fajokká
terminative fajig fajokig
essive-formal fajként fajokként
essive-modal — —
inessive fajban fajokban
superessive fajon fajokon
adessive fajnál fajoknál
illative fajba fajokba
sublative fajra fajokra
allative fajhoz fajokhoz
elative fajból fajokból
delative fajról fajokról
ablative fajtól fajoktól
non-attributive
possessive - singular		 fajé fajoké
non-attributive
possessive - plural		 fajéi fajokéi
Possessive forms of faj
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. fajom fajaim
2nd person sing. fajod fajaid
3rd person sing. faja fajai
1st person plural fajunk fajaink
2nd person plural fajotok fajaitok
3rd person plural fajuk fajaik

Derived terms
Compound words

References
  1. faj in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading
  • faj in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Maonan

Noun

faj

  1. cloud
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.