dziwkarz

Polish

Etymology

From dziwka (“slut, whore”) +‎ -arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑif.kaʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ifkaʂ
  • Syllabification: dziw‧karz

Noun

dziwkarz m pers

  1. (colloquial, derogatory) whoremonger
    Synonym: kurwiarz

Declension
Declension of dziwkarz
singular plural
nominative dziwkarz dziwkarze
genitive dziwkarza dziwkarzy
dative dziwkarzowi dziwkarzom
accusative dziwkarza dziwkarzy
instrumental dziwkarzem dziwkarzami
locative dziwkarzu dziwkarzach
vocative dziwkarzu dziwkarze

Derived terms
adjective
  • dziwkarski

Further reading
  • dziwkarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwkarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.