doznać

Polish

Etymology

From do- +‎ znać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.znat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔznat͡ɕ
  • Syllabification: do‧znać

Verb

doznać pf (imperfective doznawać)

  1. (transitive) to experience, to feel [+genitive]

Conjugation
Conjugation of doznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doznać
future tense 1st doznam doznamy
2nd doznasz doznacie
3rd dozna doznają
impersonal dozna się
past tense 1st doznałem,
-(e)m doznał		 doznałam,
-(e)m doznała		 doznałom,
-(e)m doznało		 doznaliśmy,
-(e)śmy doznali		 doznałyśmy,
-(e)śmy doznały
2nd doznałeś,
-(e)ś doznał		 doznałaś,
-(e)ś doznała		 doznałoś,
-(e)ś doznało		 doznaliście,
-(e)ście doznali		 doznałyście,
-(e)ście doznały
3rd doznał doznała doznało doznali doznały
impersonal doznano
conditional 1st doznałbym,
bym doznał		 doznałabym,
bym doznała		 doznałobym,
bym doznało		 doznalibyśmy,
byśmy doznali		 doznałybyśmy,
byśmy doznały
2nd doznałbyś,
byś doznał		 doznałabyś,
byś doznała		 doznałobyś,
byś doznało		 doznalibyście,
byście doznali		 doznałybyście,
byście doznały
3rd doznałby,
by doznał		 doznałaby,
by doznała		 doznałoby,
by doznało		 doznaliby,
by doznali		 doznałyby,
by doznały
impersonal doznano by
imperative 1st niech doznam doznajmy
2nd doznaj doznajcie
3rd niech dozna niech doznają
passive adjectival participle doznany doznana doznane doznani doznane
anterior adverbial participle doznawszy
verbal noun doznanie

Further reading
  • doznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doznać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.