dowódca

Polish

Etymology

From dowodzić +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈvut.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utt͡sa
  • Syllabification: do‧wód‧ca

Noun

dowódca m pers (female equivalent dowódczyni)

  1. commander, commanding officer, leader

Declension
Declension of dowódca
singular plural
nominative dowódca dowódcy/dowódce (deprecative)
genitive dowódcy dowódców
dative dowódcy dowódcom
accusative dowódcę dowódców
instrumental dowódcą dowódcami
locative dowódcy dowódcach
vocative dowódco dowódcy

Further reading
  • dowódca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dowódca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.