doprawić

Polish

Etymology

From do- +‎ prawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈpra.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: do‧pra‧wić

Verb

doprawić pf (imperfective doprawiać)

  1. (transitive) to season, to add (more) spices or herbs

Conjugation
Conjugation of doprawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doprawić
future tense 1st doprawię doprawimy
2nd doprawisz doprawicie
3rd doprawi doprawią
impersonal doprawi się
past tense 1st doprawiłem,
-(e)m doprawił		 doprawiłam,
-(e)m doprawiła		 doprawiłom,
-(e)m doprawiło		 doprawiliśmy,
-(e)śmy doprawili		 doprawiłyśmy,
-(e)śmy doprawiły
2nd doprawiłeś,
-(e)ś doprawił		 doprawiłaś,
-(e)ś doprawiła		 doprawiłoś,
-(e)ś doprawiło		 doprawiliście,
-(e)ście doprawili		 doprawiłyście,
-(e)ście doprawiły
3rd doprawił doprawiła doprawiło doprawili doprawiły
impersonal doprawiono
conditional 1st doprawiłbym,
bym doprawił		 doprawiłabym,
bym doprawiła		 doprawiłobym,
bym doprawiło		 doprawilibyśmy,
byśmy doprawili		 doprawiłybyśmy,
byśmy doprawiły
2nd doprawiłbyś,
byś doprawił		 doprawiłabyś,
byś doprawiła		 doprawiłobyś,
byś doprawiło		 doprawilibyście,
byście doprawili		 doprawiłybyście,
byście doprawiły
3rd doprawiłby,
by doprawił		 doprawiłaby,
by doprawiła		 doprawiłoby,
by doprawiło		 doprawiliby,
by doprawili		 doprawiłyby,
by doprawiły
impersonal doprawiono by
imperative 1st niech doprawię doprawmy
2nd dopraw doprawcie
3rd niech doprawi niech doprawią
passive adjectival participle doprawiony doprawiona doprawione doprawieni doprawione
anterior adverbial participle doprawiwszy
verbal noun doprawienie

Derived terms
noun
  • doprawa

Further reading
  • doprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doprawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.