domownik

Polish

Etymology

From domowy +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈmɔv.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: do‧mow‧nik

Noun

domownik m pers (female equivalent domowniczka)

  1. household member, home-dweller, inmate (person who occupies or dwells within a dwelling-house)

Declension
Declension of domownik
singular plural
nominative domownik domownicy/domowniki (deprecative)
genitive domownika domowników
dative domownikowi domownikom
accusative domownika domowników
instrumental domownikiem domownikami
locative domowniku domownikach
vocative domowniku domownicy

Further reading
  • domownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • domownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.