dmout
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech dúti, from Proto-Slavic *duti. Doublet of dout.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdmou̯t]
Verb
dmout impf (perfective nadmout)
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | dmout, dmouti | Active adjective | dmoucí |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | dmu | dmeme | — | dměme |
| 2nd person | dmeš | dmete | dmi | dměte |
| 3rd person | dme | dmou | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive dmout. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | dmul | dmuli | dmut | dmuti |
| masculine inanimate | dmuly | dmuty | ||
| feminine | dmula | dmuta | ||
| neuter | dmulo | dmula | dmuto | dmuta |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | dma | — |
| feminine + neuter singular | dmouc | — |
| plural | dmouce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.