dimorare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /di.moˈra.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: di‧mo‧rà‧re
Verb
dimoràre (first-person singular present dimòro, first-person singular past historic dimorài, past participle dimoràto, auxiliary avére or (more rarely) èssere) (intransitive) [auxiliary avere or (more rarely) essere]
Conjugation
Conjugation of dimoràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | dimoràre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére, èssere1 | gerund | dimoràndo | |||
| present participle | dimorànte | past participle | dimoràto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | dimòro | dimòri | dimòra | dimoriàmo | dimoràte | dimòrano |
| imperfect | dimoràvo | dimoràvi | dimoràva | dimoravàmo | dimoravàte | dimoràvano |
| past historic | dimorài | dimoràsti | dimorò | dimoràmmo | dimoràste | dimoràrono |
| future | dimorerò | dimorerài | dimorerà | dimorerémo | dimoreréte | dimorerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | dimorerèi | dimorerésti | dimorerèbbe, dimorerébbe | dimorerémmo | dimoreréste | dimorerèbbero, dimorerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | dimòri | dimòri | dimòri | dimoriàmo | dimoriàte | dimòrino |
| imperfect | dimoràssi | dimoràssi | dimoràsse | dimoràssimo | dimoràste | dimoràssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| dimòra | dimòri | dimoriàmo | dimoràte | dimòrino | ||
| negative imperative | non dimoràre | non dimòri | non dimoriàmo | non dimoràte | non dimòrino | |
1More rarely.
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.