difficilior
Latin
Adjective
difficilior (neuter difficilius); third declension
- more difficult
Third declension, comparative variant
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | difficilior | difficilius | difficiliōrēs | difficiliōra | |
| Genitive | difficiliōris | difficiliōris | difficiliōrum | difficiliōrum | |
| Dative | difficiliōrī | difficiliōrī | difficiliōribus | difficiliōribus | |
| Accusative | difficiliōrem | difficilius | difficiliōrēs | difficiliōra | |
| Ablative | difficiliōre | difficiliōre | difficiliōribus | difficiliōribus | |
| Vocative | difficilior | difficilius | difficiliōrēs | difficiliōra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.