descripturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēscrībō.

Participle

dēscrīptūrus m (feminine dēscrīptūra, neuter dēscrīptūrum); first/second declension

  1. about to transcribe, describe

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēscrīptūrus dēscrīptūra dēscrīptūrum dēscrīptūrī dēscrīptūrae dēscrīptūra
Genitive dēscrīptūrī dēscrīptūrae dēscrīptūrī dēscrīptūrōrum dēscrīptūrārum dēscrīptūrōrum
Dative dēscrīptūrō dēscrīptūrae dēscrīptūrō dēscrīptūrīs dēscrīptūrīs dēscrīptūrīs
Accusative dēscrīptūrum dēscrīptūram dēscrīptūrum dēscrīptūrōs dēscrīptūrās dēscrīptūra
Ablative dēscrīptūrō dēscrīptūrā dēscrīptūrō dēscrīptūrīs dēscrīptūrīs dēscrīptūrīs
Vocative dēscrīptūre dēscrīptūra dēscrīptūrum dēscrīptūrī dēscrīptūrae dēscrīptūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.