deplango
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /deːˈplan.ɡoː/, [d̪eːˈpɫ̪äŋɡoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /deˈplan.ɡo/, [d̪eˈpläŋɡo]
Verb
dēplangō (present infinitive dēplangere, perfect active dēplanxī, supine deplānctum); third conjugation
- (transitive, rare) to lament by beating one's breast; to express grief, bewail
Conjugation
| Conjugation of dēplangō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēplangō | dēplangis | dēplangit | dēplangimus | dēplangitis | dēplangunt |
| imperfect | dēplangēbam | dēplangēbās | dēplangēbat | dēplangēbāmus | dēplangēbātis | dēplangēbant | |
| future | dēplangam | dēplangēs | dēplanget | dēplangēmus | dēplangētis | dēplangent | |
| perfect | dēplanxī | dēplanxistī | dēplanxit | dēplanximus | dēplanxistis | dēplanxērunt, dēplanxēre | |
| pluperfect | dēplanxeram | dēplanxerās | dēplanxerat | dēplanxerāmus | dēplanxerātis | dēplanxerant | |
| future perfect | dēplanxerō | dēplanxeris | dēplanxerit | dēplanxerimus | dēplanxeritis | dēplanxerint | |
| passive | present | dēplangor | dēplangeris, dēplangere |
dēplangitur | dēplangimur | dēplangiminī | dēplanguntur |
| imperfect | dēplangēbar | dēplangēbāris, dēplangēbāre |
dēplangēbātur | dēplangēbāmur | dēplangēbāminī | dēplangēbantur | |
| future | dēplangar | dēplangēris, dēplangēre |
dēplangētur | dēplangēmur | dēplangēminī | dēplangentur | |
| perfect | deplānctus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | deplānctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | deplānctus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēplangam | dēplangās | dēplangat | dēplangāmus | dēplangātis | dēplangant |
| imperfect | dēplangerem | dēplangerēs | dēplangeret | dēplangerēmus | dēplangerētis | dēplangerent | |
| perfect | dēplanxerim | dēplanxerīs | dēplanxerit | dēplanxerīmus | dēplanxerītis | dēplanxerint | |
| pluperfect | dēplanxissem | dēplanxissēs | dēplanxisset | dēplanxissēmus | dēplanxissētis | dēplanxissent | |
| passive | present | dēplangar | dēplangāris, dēplangāre |
dēplangātur | dēplangāmur | dēplangāminī | dēplangantur |
| imperfect | dēplangerer | dēplangerēris, dēplangerēre |
dēplangerētur | dēplangerēmur | dēplangerēminī | dēplangerentur | |
| perfect | deplānctus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | deplānctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | dēplange | — | — | dēplangite | — |
| future | — | dēplangitō | dēplangitō | — | dēplangitōte | dēplanguntō | |
| passive | present | — | dēplangere | — | — | dēplangiminī | — |
| future | — | dēplangitor | dēplangitor | — | — | dēplanguntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | dēplangere | dēplanxisse | deplānctūrum esse | dēplangī | deplānctum esse | deplānctum īrī | |
| participles | dēplangēns | — | deplānctūrus | — | deplānctus | dēplangendus, dēplangundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| dēplangendī | dēplangendō | dēplangendum | dēplangendō | deplānctum | deplānctū | ||
References
- “deplango”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “deplango”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.