denmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دینمك.

Pronunciation
  • IPA(key): /dænmec/

Verb

denmek (third-person singular simple present denir)

  1. passive of demek: to be called
    Kadının köylü kılığına girmiş bir şehir kızı denecek kadar nazlı çehresi, endamı ve duruşu var.
    The woman has such a coy face, figure and attitude that she can be called a city girl disguised as a villager.

Conjugation
Conjugation of denmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive denmek
impersonal participle imperfective denen
perfective denmiş
prospective denecek
personal participle non-prospective dendiğim dendiğin dendiği dendiğimiz dendiğiniz dendikleri
prospective deneceğim deneceğin deneceği deneceğimiz deneceğiniz denecekleri
verbal noun denme
way of doing deniş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist denirim denirsin denir deniriz denirsiniz denirler
imperfective deniyorum deniyorsun deniyor deniyoruz deniyorsunuz deniyorlar
past perfective dendim dendin dendi dendik dendiniz dendiler
imperfective deniyordum deniyordun deniyordu deniyorduk deniyordunuz deniyorlardı (or deniyordular)
future deneceğim deneceksin denecek deneceğiz deneceksiniz denecekler
inferential perfective denmişim denmişsin denmiş denmişiz denmişsiniz denmişler
aorist denirmişim denirmişsin denirmiş denirmişiz denirmişsiniz denirlermiş (or denirmişlar)
imperfective deniyormuşum deniyormuşsun deniyormuş deniyormuşuz deniyormuşsunuz deniyorlarmış
conditional simple densem densen dense densek denseniz denseler
perfective denseydim denseydin denseydi denseydik denseydiniz denseydiler
optative deneyim denesin dene denelim denesiniz deneler
progressive denmekteyim denmektesin denmekte denmekteyiz denmektesiniz denmekteler
necessitative denmeliyim denmelisin denmeli denmeliyiz denmelisiniz denmeliler
imperative den densin denin densinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist denir miyim? denir misin? denir mi? denir miyiz? denir misiniz? denirler mi?
imperfective deniyor muyum? deniyor musun? deniyor mu? deniyor muyuz? deniyor musunuz? deniyorlar mı?
past perfective dendim mi? dendin mi? dendi mi? dendik mi? dendiniz mi? dendiler mi?
imperfective deniyor muydum? deniyor muydun? deniyor muydu? deniyor muyduk? deniyor muydunuz? deniyorlar mıydı?
future denecek miyim? denecek misin? denecek mi? denecek miyiz? denecek misiniz? denecekler mi?
inferential perfective denmiş miyim? denmiş misin? denmiş mi? denmiş miyiz? denmiş misiniz? denmişler mi?
aorist denir miymişim? denir miymişsin? denir miymiş? denir miymişiz? denir miymişsiniz? denirler miymiş?
imperfective deniyor muymuşum? deniyor muymuşsun? deniyor muymuş? deniyor muymuşuz? deniyor muymuşsunuz? deniyorlar mıymış?
conditional simple densem mi? densen mi? dense mi? densek mi? denseniz mi? denseler mi?
perfective dense miydim? dense miydin? dense miydi? dense miydik? dense miydiniz? denseler miydi?
progressive denmekte miyim? denmekte misin? denmekte mi? denmekte miyiz? denmekte misiniz? denmekteler mi?
necessitative denmeli miyim? denmeli misin? denmeli mi? denmeli miyiz? denmeli misiniz? denmeliler mi?
Negative declarative
infinitive denmemek
impersonal participle imperfective denmeyen
perfective denmemiş
prospective denmeyecek
personal participle non-prospective denmediğim denmediğin denmediği denmediğimiz denmediğiniz denmedikleri
prospective denmeyeceğim denmeyeceğin denmeyeceği denmeyeceğimiz denmeyeceğiniz denmeyecekleri
verbal noun denmeme
way of doing denmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist denmem denmezsin denmez denmeyiz denmezsiniz denmezler
imperfective denmiyorum denmiyorsun denmiyor denmiyoruz denmiyorsunuz denmiyorlar
past perfective denmedim denmedin denmedi denmedik denmediniz denmediler
imperfective denmiyordum denmiyordun denmiyordu denmiyorduk denmiyordunuz denmiyorlardı
future denmeyeceğim denmeyeceksin denmeyecek denmeyeceğiz denmeyeceksiniz denmeyecekler
inferential perfective denmemişim denmemişsin denmemiş denmemişiz denmemişsiniz denmemişler
aorist denmezmişim denmezmişsin denmezmiş denmezmişiz denmezmişsiniz denmezlermiş
imperfective denmiyormuşum denmiyormuşsun denmiyormuş denmiyormuşuz denmiyormuşsunuz denmiyorlarmış
conditional simple denmesem denmesen denmese denmesek denmeseniz denmeseler
perfective denmeseydim denmeseydin denmeseydi denmeseydik denmeseydiniz denmeseydiler
optative denmeyeyim denmeyesin denmeye denmeyelim denmeyesiniz denmeyeler
progressive denmemekteyim denmemektesin denmemekte denmemekteyiz denmemektesiniz denmemekteler
necessitative denmemeliyim denmemelisin denmemeli denmemeliyiz denmemelisiniz denmemeliler
imperative denme denmesin denmeyin denmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist denmez miyim? denmez misin? denmez mi? denmez miyiz? denmez misiniz? denmezler mi?
imperfective denmiyor muyum? denmiyor musun? denmiyor mu? denmiyor muyuz? denmiyor musunuz? denmiyorlar mı?
past perfective denmedim mi? denmedin mi? denmedi mi? denmedik mi? denmediniz mi? denmediler mi?
imperfective denmiyor muydum? denmiyor muydun? denmiyor muydu? denmiyor muyduk? denmiyor muydunuz? denmiyorlar mıydı?
future denmeyecek miyim? denmeyecek misin? denmeyecek mi? denmeyecek miyiz? denmeyecek misiniz? denmeyecekler mi?
inferential perfective denmemiş miyim? denmemiş misin? denmemiş mi? denmemiş miyiz? denmemiş misiniz? denmemişler mi?
aorist denmez miymişim? denmez miymişsin? denmez miymiş? denmez miymişiz? denmez miymişsiniz? denmezler miymiş?
imperfective denmiyor muymuşum? denmiyor muymuşsun? denmiyor muymuş? denmiyor muymuşuz? denmiyor muymuşsunuz? denmiyorlar mıymış?
conditional simple denmesem mi? denmesen mi? denmese mi? denmesek mi? denmeseniz mi? denmeseler mi?
perfective denmese miydim? denmese miydin? denmese miydi? denmese miydik? denmese miydiniz? denmeseler miydi?
progressive denmemekte miyim? denmemekte misin? denmemekte mi? denmemekte miyiz? denmemekte misiniz? denmemekteler mi?
necessitative denmemeli miyim? denmemeli misin? denmemeli mi? denmemeli miyiz? denmemeli misiniz? denmemeliler mi?

Further reading
  • “denmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.