consciens
Latin
Etymology
Present participle of cōnsciō.
Participle
cōnsciēns (genitive cōnscientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | cōnsciēns | cōnscientēs | cōnscientia | ||
| Genitive | cōnscientis | cōnscientium | |||
| Dative | cōnscientī | cōnscientibus | |||
| Accusative | cōnscientem | cōnsciēns | cōnscientēs cōnscientīs |
cōnscientia | |
| Ablative | cōnsciente cōnscientī1 |
cōnscientibus | |||
| Vocative | cōnsciēns | cōnscientēs | cōnscientia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- → Catalan: conscient
- → English: conscient
- → French: conscient
- → Galician: consciente
- → Italian: cosciente
- → Portuguese: consciente
- → Romanian: conștient
- → Sicilian: cuscienti
- → Spanish: consciente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.