brommen

• IPA^(key): /ˈbrɔmə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: brom‧men
• Rhymes: -ɔmən

From Middle Dutch brummen, from Old Dutch *bremmen, from Proto-West Germanic *brammjan.

brommen

1. (intransitive) to mutter, to mumble

   Achter in de kroeg zat een groep mannen te brommen. ― A group of men were mumbling in the back of the pub.

2. (intransitive) to grumble, hum, buzz, drone

   Er bromde iets in de kelder. ― Something was buzzing in the basement.

   De man bromde iets onverstaanbaars. ― The man grumbled something unintelligible.

3. (intransitive, dialectal) to brag, to boast
4. (intransitive) to drive a moped

   Fietspad. Dus niet brommen. ― Bicycle road. So don't drive here on a moped.

   • 1980 February, “de bromfiets: ”het vergeten alternatief””, in Kampioen, page 148:

     Dit is voor Ton reden geweest om te stoppen met brommen toen hij zowel 's morgens als 's avonds in het donker de rit moest maken.

     (please add an English translation of this quotation)

Borrowed from German brummen.

brommen

1. (intransitive, informal) to be imprisoned, to spend time in prison

   De rechter veroordeelde hen tot acht jaar brommen.

   The judge condemned them to spending eight years in the slammer.